Auteur:Elizabeth Gilbert
Uitgever:cargo
Genre:roman
Pagina's :528
Isbn:9789403158204
Uitgave:paperback
Auteur Elizabeth Gilbert is een Amerikaanse schrijfster met eerder vertaalde titels als pelgrim, mannen van staal, eten bidden beminnen (welke verfilmd werd met Julia Roberts), toewijding, het hart van alle dingen, big magic en dan nu stad van meisjes. Ze heeft een leven dat niet altijd even gemakkelijk was. Als kind waren haar ouders niet rijk. Later zou haar scheiding haar zwaar vallen waarna ze op retraite ging en het boek eten, bidden, beminnen ontstond een latere relatie verbrak ze om te trouwen met haar laatste echtgenote die ondertussen jammer genoeg overleed aan kanker.
Stad van meisjes gaat over het leven van Vivian Morris in het New York van de jaren 40,50,60. Het boek is in briefvorm geschreven. Vivian schrijft haar levensverhaal aan Angela. Vivian komt uit een conservatief gezin. Wanneer ze haar eerste jaar van de universiteit niet haalt wordt ze naar haar tante Peg gestuurd die een theater (het Lilly Playhouse) heeft in New York. Vivian voelt zich direct thuis tussen het vreemde theater gezelschap van revuemeisjes en acteurs en actrices. Ze mag de kostuums maken maar als ze een schandaal veroorzaakt valt haar leven in New York in elkaar en zal ze pas jaren later de gevolgen kunnen overzien.
Het verhaal is hartverwarmend, sprankelend, humoristisch, ontroerend en diep en het heeft me geen seconde losgelaten.
Welk genre is dit boek geen idee, het is dieper dan een roman en veel meer dan een feelgood. Gilbert heeft een soort spin-off van al deze genres uitgevonden.
Ik genoot met volle teugen van het eerste deel van het boek waarin Vivian en een revue meisje genieten van het losbandige leven in New York. Ik heb nog nooit zo moeten lachen met een ontmaagding. Gilbert slaagt er het eerste deel in om eigenlijk niks te laten gebeuren en toch het leesplezier hoog te houden alsof ze tegen de lezer zegt het leven is al serieus genoeg.
In deel twee veroorzaakt Vivian een schandaal dat haar leven op zijn kop zet vanaf dan wordt het boek wat zwaarder, de oorlog doet zijn intrede en Vivian moet de gevolgen van haar daden dragen. Het boek een heel andere wending geven doet Gilbert zonder ook maar iets af te doen aan het leesplezier alles blijft vlot en boeiend lezen.
De schrijfwijze is erg vlot en boeiend en beeldend. Bij beeldend wringt bij sommige het schoentje denk ik. Je kan dit namelijk zien als langdradig of teveel beschrijving maar zelf vond ik dit alleen maar fijn, het maakte dat ik settings zoals het Lily Playhouse echt kon voorstellen en van personages me perfect kon inbeelden hoe ze er uit zouden zien. Gilbert slaagt er ook in om het boek mooi op te bouwen van humoristisch naar serieus en uiteindelijk ontroerend met nog een verrassende mooie plottwist op het einde. Het boek maakte je nederig in de zin van leer van je fouten, neem verantwoordelijkheid, vriendschap en liefde is belangrijk maar neem het leven met een korrel zout het is al zwaar genoeg allemaal. Dit doet Gilbert echter zonder ook maar ergens belerend te worden of met de vinger te wijzen. Wat een prestatie.
Enkele mooie en humoristische uitspraken uit het boek.
- "Prima hoor, Parijs, maar we kunnen Parijs niet volgen alleen maar omdat het Parijs is. "
- "En hoe dan ook komt er in een vrouwenleven een moment waarop ze het beu is zich voortdurend te moeten schamen.
Daarna is ze vrij om te worden wat ze echt is."
- "Zoals ik ooit tegen Marjorie zei: ‘De enige twee dingen waar ik in dit leven goed in ben zijn seks en kleren maken.’ Waarop zij antwoordde: ‘Nou, schat, gelukkig heb je van de twee de juiste gekozen om geld mee te verdienen."
-"Na een zekere leeftijd miezert de tijd neer op je hoofd als regen in de maand mei."
-"Geen ander kon die prachtige duistere ziel zijn die altijd tussen leven en dood leek te laveren.
Een prachtig boek dat me nog lang gaat bij blijven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten